Niets mooiers dan in het rood-wit-blauw aan de start te mogen staan in de mooiste koers van het jaar; De Ronde van Vlaanderen. En als je daar dan toch staat, dan wil je graag ook een sterke wedstrijd rijden. Ik was ook bezig aan een goede wedstrijd, tot een lekke band op na zo’n 100 kilometer roet in het eten gooide. Op de Kaperij (klim) had Annemiek zoals afgesproken een aanval geplaatst en zij reed met een halve minuut voorsprong op het overgebleven peloton naar de volgende klim; de Kanarieberg. En juist op dat moment voelde ik de lucht uit mijn achterband lopen! Eer ik mijn wiel gewisseld had, was het peloton al bovenop de klim, Annemiek teruggepakt en plaatste Elisa Longo Borgini (Wiggle-Honda) haar winnende demarrage. Ik kon natuurlijk nooit meer voorin de koers terugkomen en finishte in een geloste groep als 47e. Annemiek en Ashleigh hielden zich gelukkig goed staande voorin de wedstrijd maar de Italiaanse Longo Borgini was duidelijk ontketend. Zij pakte heel knap solo de overwinning in ‘de Hoogmis’. Annemiek miste in de sprint om plek twee net het podium en finishte als vierde. Ashleigh als 10e. Ondanks de pech heb ik wel weer genoten van deze bijzondere wedstrijd. Al die mensen langs het parcours! Bedankt voor alle aanmoedigingen!
Veel tijd om te herstellen van deze inspanning was er echter niet. De volgende dag mochten we gewoon weer aan de bak, GP Dottignies deze keer. Een koers die met grote regelmaat in een massasprint wordt beslist. Mijn ploeggenoten en ik waren echter vast van plan het de sprintersploegen niet te gemakkelijk te maken vandaag. Onder het motto ‘dood of de gladiolen’ trokken we vanaf de start ten aanval. De meest succesvolle poging was van Ashleig die een Franse renster meekreeg, dat was echter nog vroeg in de wedstrijd en zij werden halverwege de wedstrijd weer ingerekend. Vervolgens zorgden Annemiek en ik aan een spervuur van demarrages maar echt wegkomen lukte niet. Uiteindelijk was een sprint onvermijdelijk. Ik kwam echter niet aan sprinten toe. Op 7 kilometer voor de aankomst kon ik een valpartij niet meer ontwijken, ging tegen het asfalt en brak daarbij mijn achterderailleur van m’n fiets. Gelukkig had ik aan mijn lijf geen schade. DNF dus…
Twee mooie wedstrijden, twee keer pech. Toch overheerst er een positief gevoel na dit weekend. De vorm is prima en ik heb genoten van het rijden van deze wedstrijden met mijn team. Nu moet ik (helaas) even een week doortrainen. In eerste instantie zouden we deze week van start gaan in de Energiewachttour, de ploeg heeft echter besloten deze wedstrijd van ons programma af te halen. De eerstvolgende wedstrijd is nu de Ronde van Gelderland op 19 april.
Foto boven: Wouter Roosenboom (BrakeThrough Media)
Foto’s onder: Zonnige start van de Ronde in Oudenaarde. (Kris Claeyé / Wouter Roosenboom, BrakeThrough Media)
Bigla trekt door aan kop van het peloton in de GP Dottignies. Foto: Velofocus.com
