Na een korte rust en trainingsperiode ben ik half juli weer in gang geschoten. Eerste met de Ronde van Monster, waar ik een tweede plaats behaalde achter Lucinda Brand. Vervolgens ben ik naar Duitsland vertrokken voor de Thuringen Rundfahrt, een zeer lastige etappekoers in het oosten van Duitsland. Hier had ik mijn goede (klim)benen nog niet zo 1-2-3 gevonden. Dat werden dus zeven lange dagen afzien voor mij. Gelukkig had ik een ploeggenote mee die wel super benen had, en zo kon ik Lotta Lepisto wel helpen met het aantrekken van sprints, met een prachtige etappeoverwinning voor haar als resultaat!

Na Thuringen zijn we meteen doorgereden naar Frankrijk waar we zondag alweer voor de tweede keer op het hoogste podium mochten acteren; La Course by Le Tour de France. Natuurlijk is de wedstrijd over de Champs-Élysées een ‘veredeld’ criterium maar dan wel voor duizenden toeschouwers en tv-kijkers. Genoeg redenen voor het hele peloton om daar te willen vlammen. Helaas begon het vlak na de start te regenen en veranderde de Champs-Élysées in een ijsbaan. In de tweede ronde was er vlak voor mij een valpartij die ik niet meer kon ontwijken. En zo zag ik die beroemde Franse keien opeens van heel dichtbij… Ik had geen ernstige verwondingen en probeerde nog enkele ronde weer de aansluiting bij het peloton te vinden, maar dat lukte niet. Vervolgens heb ik de wedstrijd verlaten. Bij deze ene valpartij (waar Ellen van Dijk haar sleutelbeen brak) is het helaas niet gebleven. Minder dan de helft van de deelneemsters haalde de finish. Anna van der Breggen (Rabobank-Liv) wist op knappe wijze het sprintende peloton voor te blijven en pakte zo de winst.

Na de Tour de France mogen ook wij aan de bak in de ‘na Tour criteriums’. Maandag reed ik meteen in Boxmeer een dernyrace waar ik als 5e eindigde. Woensdag ging ik van start in de Acht van Chaam, maar ook hier bleef ik niet van pech gespaard. Al na zeven kilometer wedstrijd reed er een renster van achteren in mijn achterderailleur waardoor ik letterlijk werd ‘afgeschoten’. Een gebroken derailleur, een zere rug, hoofd en schaafwonden tot resultaat. De wedstrijd kon ik dus sowieso niet vervolgen. Na een check in het ziekenhuis lijkt het allemaal wel mee te vallen en hoop ik snel weer op de fiets te zitten.

Thuringen Rundfahrt: ‘die Steile Wand’ en een blije Lotta Lepisto (sportfoto.nl)

La Course: