Het voelde toch een beetje vreemd, zaterdagochtend in Emmen. Voor het eerst dit jaar mocht ik mijn nummer niet meer op het rood-wit-blauw spelden, maar op een ‘gewone’ Bigla-trui. Het was dan wel weer nummer 1. Een jaar geleden won ik die driekleur in Ootmarsum, zaterdag mocht ik hem dus verdedigen in Emmen. De organisatie had een vlakke, niet bepaald selectieve, ronde uitgezet van 13 kilometer, die we 11 keer reden, 143 kilometer in totaal dus.  In het begin van de wedstrijd reed er een kopgroep van acht rensters weg, zonder favorieten, maar Vera zorgde ervoor dat wij namens Bigla vertegenwoordigd waren. Deze groep kreeg een flinke voorsprong en bleef ruim 80 kilometer vooruit. Met nog 40 kilometer te gaan werd het tempo in het peloton opgeschroefd, de kopgroep ingerekend en brak de wedstrijd echt open. Nu was het aan Annemiek en mijzelf om attent te zijn en te reageren op uitlooppogingen. Dat geen heel goed en uiteindelijk vonden we elkaar terug in een kopgroep van 10 rensters die net voor het ingaan van de laatste ronde ontstond. In deze groep kozen we vervolgens om de beurt de aanval maar helaas reageerden de andere rensters direct op ons en lieten ze het niet over aan bijvoorbeeld Rabobank. Ondertussen zat Lucinda Brand (Rabobank) al een ronde in het laatste wiel en toen zij een aanval van mijzelf counterde en meteen doorging met nog vier kilometer te gaan reageerde er niemand. Dat moment van twijfel was beslissend. Annemiek en ik probeerden het gat nog dicht te rijden maar we kregen geen steun. Onze mede-vluchters waren misschien meer bezig met het behalen van een podiumplaats dan te rijden voor winst. Uiteindelijk brak de kopgroep onder initiatief van Annemiek nog wel maar Lucinda Brand was niet meer te achterhalen en soleerde naar haar tweede Nederlandse titel. Annemiek behaalde nog wel een bronzen medaille achter Amy Pieters (Liv-Plantur). Ik finishte als zesde.

De trui heb ik dus niet met succes kunnen verdedigen. Maar toch kijk ik met een tevreden gevoel terug op deze wedstrijd. Niet alleen omdat we met slechts drie Bigla-rensters (Vera, Annemiek en ik) een knappe wedstrijd hebben gereden, waarbij we niet onder deden voor grotere blokken als Rabobank, Liv-Plantur en Parkhotel. Ook omdat ik toch weer in de finale mee heb kunnen doen en zeker opnieuw kansrijk was voor winst op het NK. Maar wielrennen is ook een tactisch spel, met veel gokken, en dat hebben we deze keer verloren.

Hier kun je de spannende finale nog eens terugkijken: NOS.nl

Klik hier voor de complete uitslag

Foto’s onder: Het moment van het ontstaan van de kopgroep en de kopgroep (credits: CorVosPro.com)