Trainingskamp en de ronde van Qatar

Nog even en ik kan mijn koffer weer uitpakken. Ik heb de laatste weken heel wat ‘airmiles’ verdiend en veel onderweg geweest. Vijf weken van huis en de tijd vloog voorbij. Niettemin kijk ik uit naar mijn eigen bed!

Vanuit Argentinië ben ik naar Florida gegaan. In de buurt van Tampa hadden we een trainingskamp met het complete team. Maar belangrijker nog dan trainen was deze week bedoeld voor het kennismaken met mijn nieuwe ploeggenoten en de sponsoren van de ploeg. Zo was hier ook de ploegvoorstelling en een ‘sponsorride’. Daarnaast nog een heleboel presentaties van sponsoren, meetings, medische testen en heel veel fotoshoots! Maar ik zal niet klagen, het was een super leuke week en daarnaast is het is belangrijk om te weten waar die namen op je shirt precies voor staan.

Aansluitend aan dit trainingskamp zijn we met een gedeelte van het team naar Qatar gevlogen. Het was alweer mijn zevende deelname aan deze ‘woestijnrace’, ik moet hier zo ondertussen wel elke weg kennen, als ze er niet elk jaar een paar nieuwe zouden aanleggen… Maar behalve dat het aantal wolkenkrabbers en wegen hier jaarlijks lijkt te verdubbelen blijft de essentie van de wedstrijd hetzelfde; rechte wegen, massasprints, wind, waaiers en een nerveus peloton. Een ander peloton dan in de eerste wedstrijd in Argentinië en we wisten dan ook dat een succes behalen in deze wedstrijd een moeilijkere opgave zou worden. Hoewel de conditie best in orde is hadden we allemaal moeite om ons voorin te handhaven op de nerveuze en agressieve momenten in de wedstrijd. En dat betekende heel veel achtervolgen! Persoonlijk vond ik het wel jammer dat het me niet lukte om in de tweede en derde etappe, toen het in waaiers uiteen brak, een plek in de voorste waaier te bemachtigen. Een gebrek aan ervaring kan het niet zijn, dus ik denk dat ik nog wat training te doen heb voor de klassiekers in Nederland en België beginnen… In de laatste etappe zaten we wel goed in de wedstrijd en hebben we constant de aanval gezocht, dit resulteerde in een lange solo voor Coryn, die helaas op vier kilometer voor de finish strandde. Uiteindelijk finish ik als 28^e in het eindklassement, dat gewonnen is door de Duitse Trixi Worrack.

Nu is het wachten op mijn laatste vlucht voor de komende weken, de vlucht die mij naar huis gaat brengen!

Foto’s trainingskamp: Jonathan Devich, UHC Pro Cycling Team