Dit weekeind stonden er twee nationale klassiekers op het programma: zaterdag de Omloop IJsseldelta met start en finish in Zwolle en zondag de Ronde van het Ronostrand met start en finish in Roden. Zaterdag ging ik van start met vier Rabo-ploeggenotes. Er stond een flinke wind en het was niet bepaald warm, echt klassiekerweer dus! Ons strijdplan om het na 25 km ‘op de kant’  te gooien pakte goed uit. We trokken 20 km door en toen waren er voorin nog 10 rensters over; ik met drie ploeggenotes, 4 rensters van Sengers en Lucy Martin van Dolmans-Boels. Op 50 km van de meet reden Roxane en ik samen met Anna vd Breggen en Vera Koedooder (Sengers) hieruit weg. We hadden al snel een behoorlijke voorsprong en de samenwerking was goed. Door een onbedoeld ongelukkige actie van onze ploegleider was 15 km later die samenwerking niet goed meer en daar was ik het slachtoffer van. Ik werd verrast door een versnelling van Anna en kon met wind op de kant niet meer terugkomen. Nog een kilometer of 20 heb ik vervolgens tussen de koplopers en de achtervolgende groep ingehangen tot ik terugviel in die achtervolgende groep. Ik finishte behoorlijk teleurgesteld door dit wedstrijdverloop als 15e. Erg jammer, want ik weet zeker dat Roxane en ik samen in de kopgroep het spelletje beter hadden kunnen spelen tegen Vera en Anna. Nu zat Roxane in de tang en zat er niet meer in dan de derde plek. Van der Breggen won overigens.

Vandaag dus kans op revanche! Van onze ploeg reden alleen Roxane en ik en omdat we er al twee pittige dagen op hadden zitten (vrijdag hadden we een ploegentijdrittraining gehad met Rabo Liv/Giant) besloten we het eerst maar eens aan te kijken. En natuurlijk eerst even wakker worden. Om 9 uur ‘s morgens start is best vroeg voor ons! Halverwege de tweede omloop, op circa 40 km wedstrijd, trokken we met een aantal rensters door op een klinkerweg met wind van opzij en kwamen we met 20 rensters voorop. Voor een goede samenwerking was de groep echter te groot en daarom trokken Roxane, Vera Koedooder en ik in de derde omloop nog een keer door, nu waren we nog maar met 10. Een paar kilometer verder demarreerde Koedooder en zat Roxane meteen mee. Geen slechte situatie, behalve dan voor mij want ik wist dat de kansen op een overwinning nu wel gevlogen waren… Roxane en Vera bleven inderdaad vooruit en Vera won de sprint van Roxane. Ik won de sprint van het achtervolgende groepje en stond net als vorig weekeind weer op het derde treetje van het podium. Komende woensdag weer een nationale klassieker op het programma: De Parel van de Veluwe. Kijken of we de dames van Sengers dan eens af kunnen schudden 😉